|
Birdeto, vi plezur' de l' amatino, kiun ŝi lude tenas en la sino, al kiu ŝi por pinĉ' la fingrojn metas, kaj kies akra pik' ŝin incitetas, dum mia korsopir' de brilo klara sin distras per ĉi ludo al ŝi kara, mi kredas, ŝi en sia brulo flagra konsolon serĉas por doloro akra. Ho, se mi povus, kiel ŝi, por distro ludeti kun vi por kurac' de l' tristo! |